Για ασήμαντη αφορμή
Ή στην κηδεία μου ή στη δική σου
πλέον θα συναντηθούμε
Είπε οργισμένος
ο αδελφός μου
Μα πώς είναι δυνατόν
τον ρώτησα
να συνομιλήσουμε
Όταν ο ένας θα είναι νεκρός
κι ο άλλος από καιρό πεθαμένος.
***
Επί ματαίω
Λέξεις
παγιδευμένες
στους ιστούς των ημερών
για να μένει
αδιάβαστος ο θρήνος
της μελλοθάνατης αγωνίας
Άλλωστε
σαρκοβόρα
η αράχνη του χρόνου
πάντα αδιαφορεί
για τέτοιες ασήμαντες
λεπτομέρειες
αφήνοντας σαν τέλος
μεγαλόπρεπα να αιωρείται
άδειο το κέλυφος
της μάταιης γραφής μας.
***
Σιωπηρός γόνος ΙΙ
Τί είναι οι λέξεις μου
χωρίς εσένα
και πώς να φανταστώ
χωρίς τις λέξεις σου
εσένα
Τώρα που η σιωπή
έγινε συνάντηση.
***
Σκοτεινό ΙΙ
Πλημμυρισμένη
από την ανομολόγητη επίγευση
σκύβει μέσα στον ερωτικό ύπνο
και του ψιθυρίζει:
Γιατί ποτέ άλλοτε
εγώ
τόσο βασανιστικά
δεν ξεδίψασα
την παραφορά κάποιου.
Για να δροσιστεί αυτός
και να καώ εγώ.
***
Χορός ΙΙΙ
Επιτέλους
ξέσπασε τον ξέφρενο χορό σου
Ομφαλόγυμνη
Πάνω στις μεθυσμένες πίστες
των αμφιβληστροειδών μου.
***
Σε μιαν άλλη ήρεμη ζωή
Θα ξυπνήσουμε ανήσυχοι
Αμφίσημη συνοδός μας
η μνήμη
Η αιωνίως επιμένουσα
επιτήδεια θα στρέφει τη σκέψη
στην παραφορά
Σε μιαν άλλη ζωή
Ποιος θα στολίζει
το ανθοδοχείο της προσμονής
με τα άνθη των σκιρτημάτων;
Σε μιαν άλλη ζωή
Ήρεμη και ολόφωτη
απέραντη ουράνια πλήξη
Χωρίς γκρεμούς επιθυμιών
που προστάζουν εκούσιες πτώσεις
και θριαμβικές συντριβές.
Εμείς πάντα θα λείπουμε.
***
Πανδημία λήθης
Χτύπησε την πόρτα
κι άνοιξα
Αμείλικτα ο Χρόνος
Στο σκοτεινό θάλαμο
των αναμνήσεων
ξέσπασε πανδημία λήθης
αφανίζοντας
όλες τις ενθυμήσεις
Ποτέ δεν υπήρξα
Τίποτα δεν έχω γράψει
Αυτά τα ποιήματα δεν είναι κανενός.
[εικόνα: Γιώργης Σαράτσης]
Reblogged στις To Koskino.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!