Για την πλατεία Εξαρχείων έχουν γραφτεί πολλά. Καλά και κακά. Στον αστικό τύπο κυρίως κακά. Σε λογοτεχνία. Σε κάθε μορφής τέχνης. Τώρα που ο καθένας είναι στο κόσμο του, το να δημιουργήσουμε κόσμους είναι βασικό. Ο λόγος στον Χρήστο Ζυγομαλά, βασική persona της πλατείας. Τότε που η πλατεία είχε ήθος. Πριν την πνίξει η χυδαιότητα. Αφορμή στάθηκε η αυτοβιογραφία του «Η μπαλάντα της πλατείας». Εν αναμονή της έκδοσης. Της έκδοσης και της πορείας του…
Νίκος Λέκκας: Χρήστο, έσκασες στα Εξάρχεια στην μεταπολίτευση, έτσι;
Χρήστος Ζυγομαλά: Από το ‘75 και μετά. Τότε είχε ο Τέος Ρόμβος το βιβλιοπωλείο “Octopus Press” και εκεί μέσα είχαν μαζευτεί όλοι οι «τρελοί». Αμφισβητούσαν την εικόνα της λογικής, εκτός από αναρχικοί ήταν λίγο ντάντα, σουρεαλιστές και τέτοια όμορφα πράγματα. Τώρα όλα αυτά ήταν ένα συνονθύλευμα μαζί με τα πολιτικά, τα πανεπιστήμια… Όλα αυτά ήταν ένα. Δεν είχαν διαχωριστεί ακόμα οι πολιτικά σκεφτόμενοι και τα φρικιά… Διαβάστε περισσότερα