Θα σου στρώσω το τραπέζι | Ηλίας Κουρκούτας

Θα σου στρώσω το τραπέζι
με τραπεζομάντηλα από τον Πόντο
μαχαιροπήρουνα της γιαγιάς που έφυγε
πρησμένη από τον πόνο
από τον Αχέροντα παππού
που έγδερνε
τα σωθικά της

θα σου σερβίρω κεφτεδάκια
από χώμα αραβόσιτο
κι άμμο της ξενιτιάς
με χόρτα θάλασσας
και πόνο των Ιμαλαΐων
μια θάλασσα
χωρίς βυθό
όπως οι νύχτες κι οι ευχές
της εφηβείας

θα βάλω και λίγα κρεμμυδάκια
από αλήτικά παιδιά
και γέφυρες χωρίς ποτάμια
και τον χαμένο
χρόνο
θα σου βάλω
να σου θυμίζει
με το βουητό
το μόχθο
της γενιάς σου

για τη σαλάτα
έχω φυλάξει
ντοματίνια
από τα στήθη
που κρέμασα στον ήλιο
θα τρίψω παρμεζάνα
και λίγο από το δέρμα
της καρδιάς μου
κι από όλα αυτά
που κουβαλάω
θα βάλω
μέσα
κι ας μην πεινάς
κι ας μην τα φας