Βόλτα με τον παππού στο βουνό· κόβει ξύλα για τον χειμώνα· μου μιλά για την αναγκεμένη ζωή του· πόλεμος, εμφύλιος, φτώχεια, μουγγή λαλιά· μου δείχνει δέντρα, λουλούδια και ζούδια· τι τρώγεται, τι είναι επικίνδυνο, τι πρέπει να προσέχω· τίποτα από αυτά δεν μου χρειάστηκε στην πόλη κι ήμουν ολότελα απροετοίμαστος για όλα, αλλά πούντος να με πάρει ξανά, να φύγω απ’ τα άθλια της ζωής μου.
***
Прошетка со дедо ми во планина· сече дрва за зимата· ми зборува за неговите животни маки· светска војна· граѓанска војна· сиромаштија· безгласност· ми ја покажува шумата, цвекињата и малите животни, што може да се јаде, што е опасно, од што треба да се чувам. Ништо од ова не ми требаше во градот и бев сосема неподготвен за се’ ова, но каде е да ме земе пак, да избегам од одој клет живот.
[Костас Деспиниадис, Желба, panopticon 2017 |Превод: Дине Донев (Dine Doneff) & Пандо Манџас]
Φτερά Χήνας 
Reblogged στις To Koskino.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!