Ένα κομμάτι ύφασμα μόνο | Σταυρούλα Α. Γάτσου

Σχεδίασμα επάνω σε ένα φιλί

(ήταν ωραίο εκείνο το φιλί)

Ήταν ωραίο εκείνο το φιλί
Βραχώδεις αποστάσεις περιπετειώδεις, γυμνές
Φιλί. Βαθύ.
Θαρρείς η γλώσσα άγγιξε τον ομφαλό της γής.
Ωραίο φιλί.

Χωρίς υπόσχεση, αγωνία
Χωρίς προσμονή
Κι ας ήθελε να διαρκέσει πιο πολύ.

Να ’τανε κι άλλα
Να ’τανε χρόνος
Να ’τανε νύχτα
θάλασσα, ερημιά…

Ήταν ωραίο εκείνο το φιλί.
Που αδιάκοπα ρωτάει:
«Να σε φιλήσω πάλι;»

~

Επιθυμία

Μία σταγόνα κατρακυλά μέχρι τα πόδια σου
από τον ώμο σου πίσω στα πλευρά χαμηλά
άλλη μια,
ΑΓΩΝΙΩ
ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ!
κατρακυλώ!
ΛΑΜΨΗ!

Να πούνε ήξεραν
τα δάκτυλα, Επιθυμία.

Μέχρι και τα πόδια σου∙
Ήξεραν πριν από εμάς.

~

Η Παράδεισος

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ∙
ΜΟΝΟ ΤΟ ΥΦΑΣΜΑ ΑΠΟΜΕΝΕΙ
ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΗΞΕΡΑΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΑΓΑΠΗ!

ΠΟΙΑ ΛΑΜΨΗ!

ΤΡΑΒΑ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΦΩΣ!

---

[ Η Σταυρούλα Α. Γάτσου γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Πάσα γη πάθος, Γαβριηλίδης, 2017 & Εργαλεία πολέμου για τους αιχμάλωτους του έρωτα, Σαιξπηρικόν, 2013]