Μάζεψα τους καρπούς σου στα κρυφά εκείνο το βράδυ
Όταν άνοιξες τα χέρια μου δεν βρήκες τίποτα
Κι όμως προδόθηκα φιλώντας σε
μα άργησες να το πιστέψεις
Ύστερα νιώθοντας ένοχος
έκανες πως δεν κατάλαβες στα ξαφνικά
Καθώς κοιτούσαν οι άλλοι
πάσχιζες να μ’ αφαιρέσεις
Και ’γω σαν καρκίνος σε διάβρωνα
αναιρώντας κάθε υποψία
Τι να υποθέσω βλέποντας σε να ανθίζεις
Φτερά Χήνας 
Reblogged στις To Koskino.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!