Δε θα μπορέσω ποτέ μου να εννοήσω τη σοφία
Δε θα μπορέσω ποτέ μου να εννοήσω
τη σοφία εκείνη που χαρίζει το γέλιο
και την αυταπάτη στους ανθρώπους.
Μαντεύω πως θα χρειασθεί μεγάλη προσπάθεια
να κτίσεις μες στην ψυχή σου ένα ψέμα
τόσο μέγα που σίγουρα να μπορέσεις
να πιαστείς απ’ αυτό και να μην πνιγείς.
[1943]
***
Ημιτελής του Σούμπερτ
Τρία αναποδογυρισμένα φεγγάρια
σε μια χούφτα νερό.
Τσακισμένο καράβι γεμάτο
κορυδαλλούς και βιολέτες.
Πέρασα μπροστά σου κι εσύ ήσουν
η χθεσινή βροχή.
Θα ’ρθω να σε βρω κρατώντας
μια χορδή τεντωμένη στο χέρι.
Ονομάζομαι Φαίδων.
Δεν έχω τίποτ’ άλλο
έξω απ’ το κουρελιασμένο μου μανίκι.
Δεν υποφέρω πια τη φωνή των πουλιών.
[Αθήνα, 1946]