Ο ήλιος εντός μου
Ο κόσμος, μη θαρρείς,
θέλει λίγα πράγματα για να νιώσει ηρεμία και ασφά-
λεια.
Ένα πιάτο φαΐ, κατά προτίμηση ζεστό,
την αγάπη της μάνας,
μια άλλη αγκαλιά αντί της μάνας του,
ένα ποτήρι κρασί μπρούσκο, για τα φαρμάκια του,
δυο λόγια παρηγοριάς, όχι περισσότερα,
και έναν ήλιο, μέσα και έξω,
να φωτίζει κάθε μέρα τα σκοτάδια του.
~
Ιστορία ζωής
Κανείς δεν αρρωσταίνει από αυτά που τρώει.
Αρρωσταίνει από αυτά που τον τρώνε.
Σέρνεται κατάθλιψη ημερών.
Έλλειψη αυτοεκτίμησης,
Ανυπαρξία θάρρους και αρετής.
Απουσία θέλησης. Ανεπάρκεια συντροφικότητας.
Φτώχεια λέξεων. Αποτυχία πράξεων.
Τον νου σας!
~
Σε αυτούς
Μια Κυριακή άνοστη, αγέλαστη,
αχτένιστη, άβαφη από τον ήλιο.
Πρώτη φορά μιλάω έτσι για την Κυριακή και ντρέ-
πομαι.
Μια παγωνιά με πλησιάζει, όποτε σκέφτομαι ότι
για κάποιους δεν υπάρχουν πια Κυριακές. Διαβάστε περισσότερα
Φτερά Χήνας 