aks

Την ώρα του μεσημεριανού αγόρασα ένα πελώριο πορτοκάλι ―
Το μέγεθός του μας έκανε όλους να γελάσουμε.
Το καθάρισα και το μοιράστηκα με τον Ρόμπερτ και τον Ντέιβ ―
Πήραν εκείνοι από ένα τέταρτο και ’γω το άλλο μισό.

Και αυτό το πορτοκάλι, με έκανε τόσο χαρούμενη
Όπως τα συνηθισμένα πράγματα συχνά το πετυχαίνουν
Τώρα τελευταία. Τα ψώνια. Μια βόλτα στο πάρκο.
Αυτή η γαλήνη και η ικανοποίηση. Είναι κάτι καινούριο.

Η υπόλοιπη μέρα κύλησε αρκετά εύκολα.
Έκανα όλες τις δουλειές που είχα προγραμματίσει,
Και τις ευχαριστήθηκα καθώς τις έκανα, και μου περίσσεψε και χρόνος.
Σ’ αγαπώ και χαίρομαι που ζω.

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Το πορτοκάλι, Wendy Cope | μτφρ. Ασημίνα Ξηρογιάννη

Σχολιάστε