Πλανόμαστε πλάνην οικτρά

Συσπάσεις στο πρόσωπο
εξαντλούνται στη στιγμή
τα χαμόγελα κρύα
κι οι εφιάλτες καραδοκούν
αν νομίζουμε ότι ζούμε
πλανόμαστε πλάνην οικτράν.

*

Τόσοι θλιμμένοι

Τόσο θλιμμένοι
φταίει η ξηρασία
η έλλειψη βροχής
τα αυτοκίνητα
οι πλαστικές αισθήσεις
η αγωνία
εγώ ο ίδιος.

*

Ασελγείς πάνω στις λέξεις

Ασελγείς πάνω στις λέξεις
τις κακοποιείς
σφαδάζουν
σε έναν καμβά τέλους
γεννούν πλάσματα
εκτρωματικά
δεν υπάρχει προσκύνημα
δεν υπάρχει έλεος
δεν υπάρχει ενοχή
όλοι ασελγούν σε όλους
τελείωσαν τα λόγια
μόνο απομιμήσεις τους υπάρχουν
ασέλγησαν στο παρελθόν
ασέλγησαν στο παρόν
και υπ’  αυτές τις συνθήκες
ίσως να μην υπάρχει μέλλον.

*

Σε ολική αμνησία

Όσοι φαντάζουν σύγχρονοι
είναι προϊστορικοί μέχρι το μεδούλι
πράκτορες της σήψης
καναλιζάρουν τη μνήμη
προωθούν την ερημοσύνη
φτύνουν σκοτωμένο αίμα
θέτουν σε ολική αμνησία τα πάντα.

*

Ξεκαρδίζομαι

Σταμάτησα να καπνίζω
ο καπνός έρχεται
απ’  τα συντρίμμια
ξεκαρδίζομαι στα γέλια
επειδή δεν έχω
άλλη αντίδραση
στην κατάπτωση.

*

Τίποτα

δεν έχω κατακτήσει
τίποτα
δεν έχω γράψει
τίποτα
προσπαθώ να χαράξω
το ίδιο ποίημα
με άλλες παραλλαγές
χρόνια τώρα
μα τ’ αφτιά μου
βουίζουν αρκετά
τώρα τελευταία.

*από τη συλλογή Γέννες Ανέγγιχτες, εκδ. Στοχαστής, 2023

Σχολιάστε