Τι θέλει αυτός ο γλάρος
μπρος στην πόρτα μου
έρχεται κάθε τόσο και μου κρώζει
πως κάποιο πέλαγος κρύβεται εδώ μέσα
και πρέπει να του ανοίξω για να μπει
Ή μήπως κατάλαβε πως ονειρεύομαι θάλασσες
Πως έχω λόξα με τους καπετάνιους
Και πως τα ρούχα μου μυρίζουνε ναυάγια
Και τα χαρτιά μου σκοτεινούς βυθούς
με ασημένια ψάρια και πνιγμένους
και αόρατα νερά που με σκεπάζουν.
Τι θέλει αυτός ο γλάρος στο μπαλκόνι μου
Έρχεται κάθε μέρα και μου κρώζει
Πως μέσα, πιο βαθιά, πέρα από τις κάμαρες
Πέρα από τους όποιους ενδοιασμούς και τις προφάσεις
Υπάρχει μια λησμονημένη θάλασσα
Ρέει καμιά φορά με τα δάκρυά μας
αφήνει το αλάτι στις πληγές
και τις βαριές της άγκυρες στις λέξεις.
*από τη συλλογή Παράξενος Έρωτας, εκδ. Ρώμη, 2024
Φτερά Χήνας 